Druk piankowy nazywany jest również drukiem trójwymiarowym.Proces druku piankowego opracowany jest w oparciu o proces druku klejowego.Jej zasada polega na dodaniu do kleju barwnika drukarskiego określonej proporcji substancji chemicznych o wysokim współczynniku rozszerzalności.Po wyschnięciu jest spieniany w wysokiej temperaturze 200-300 stopni do uzyskania trójwymiarowego efektu zbliżonego do „reliefu”.Proces drukowania piankowego można wykorzystać do uzyskania efektu wysokiego, średniego i niskiego pienienia w zależności od wymagań podłoża.Największą zaletą procesu drukowania pianką jest to, że ma silny efekt trójwymiarowości, a powierzchnia drukowania jest wydatna i pęczniejąca.Jest szeroko stosowany w materiałach takich jak tkanina bawełniana i tkanina nylonowa.

Piankowa pasta drukarska została opracowana w dwóch seriach, fizycznej pasty spieniającej i chemicznej pasty spieniającej.Fizyczna pasta pieniąca to głównie preparat zawierający mikrokapsułki.Preparat w postaci mikrokapsułek zawiera rozpuszczalniki organiczne o niskiej temperaturze wrzenia.Gdy temperatura wzrasta, rozpuszczalnik organiczny w preparacie mikrokapsułek szybko odparowuje, pęczniejąc mikrokapsułki i ściskając spęczniałe mikrokapsułki względem siebie, co powoduje nieregularne zachodzenie na siebie rozkładu, więc powierzchnia jest nierówna, dlatego nazywa się to również drukowaniem flokującym.Istnieją dwa rodzaje chemicznej pasty pianotwórczej: jedna to pasta kolorowa złożona z żywicy termoplastycznej i środka spieniającego, a druga to pasta kolorowa złożona z poliuretanu i zagęszczacza rozpuszczalnikowego.Jednak rozpuszczalnik w farbowej paście drukarskiej na tej ostatniej tkaninie musi zostać odzyskany, co stwarza pewne trudności drukarni.Na ogół używa się tego pierwszego.